Ozon Tedavisinin Tarihi

Ozon gazı, 1785’te Hollandalı fizikçi Martinus Van Marum tarafından, lektrostatik makinelerin yakınında ortaya çıkan tuhaf bir kokuyu algılayarak keşfedildi ancak sentezlenmesi, 1840 yılında, Alman kimyacı Christian Friedrich Schönbein ile oldu. 1857 yılında Werner von Siemens, ilk üstün indüksiyon tüpünü kurdu. Daha sonra, hayvanlarda ve insanlarda gaz inspirasyonlarını yok etmek için ilk denemeler yapıldı. 1873 yılında, ozon gazının mikroorganizmaları ortadan kaldırmadaki yeteneği keşfedildi. Bu gazın, 1881’den beri dezenfektan olarak kullanıldığına dair kanıtlar bulunmaktadır.

1913 yılında, ilk Alman ozon terapisi derneği kuruldu. Bu sırada, Avrupa’da Birinci Dünya Savaşı patladı. 1915 yılında, Alman ordusunun sağlık hizmetleri şefi Dr. Wolf, enfekte yaralar, donmuş ayak, kangren ve dekübit ülserlerinin topikal tedavisinde kullanarak, ozon gazının kullanım alanını genişletti. İlk kez bir diş hekimi, 1932 yılında diş hekimliğinde, ozon uygulamalarını çürükleri tedavi etmek için kullandı.

1935 yılında, ozonun yaraların iyileşmesindeki etkileri keşfedildi. 1970’li yıllarda, yanıkların tedavisindeki başarılı kullanımı ile daha fazla dikkat çekmeye başladı. 1979 yılının Nisan ayında, lk kez, konjenital kalp defekti olan bir hastanın koroner yatağına ozonlu kardiyoplejik solüsyon getirildi. Ozon, 2005 yılında, Rusya’da, dermatoloji ve kozmetolojide de kullanılmaya başlandı. Böylece Rusya, devlet düzeyinde ozon tedavisini düzenli hale getirip uygulayan ilk ülke oldu.

.